[et_pb_section fb_built=“1″ admin_label=“section“ _builder_version=“3.22″ custom_padding=“0px|||||“][et_pb_row admin_label=“row“ _builder_version=“4.4.8″ background_size=“initial“ background_position=“top_left“ background_repeat=“repeat“ width=“100%“ max_width=“100%“ custom_padding=“0px|||||“][et_pb_column type=“4_4″ _builder_version=“3.25″ custom_padding=“|||“ custom_padding__hover=“|||“][et_pb_text admin_label=“Text“ _builder_version=“4.7.4″ background_size=“initial“ background_position=“top_left“ background_repeat=“repeat“ hover_enabled=“0″ sticky_enabled=“0″]
U okviru izložbe „Strma ravnica. Sto godina od kolonizacije Vojvodine 1921. godine“ u Salonu Narodnog muzeja Zrenjanin u sredu, 11. maja 2022, sa početkom u 19 časova biće održana promocija knjige „Aleksandrovački letopis“ autora dr Milana Micića. Na promociji će, pored autora, govoriti i Miodrag Cvetić, muzejski savetnik-istoričar u penziji, i Dimitrije Mihajlović, kustos-istoričar.
dr Milan Micić rođen je 1961. godine u Zrenjaninu. Diplomirao je istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu gde je i doktorirao kod dr Mire Radojević sa temom „Razvitak novih naselja u Banatu (1920-1941)” o međuratnoj kolonizaciji Banata. Radio je kao profesor istorije, direktor osnovne škole, a od 2009. godine kao pomoćnik za kulturno nasleđe i javne zbirke u Pokrajinskom sekretarijatu za kulturu, javno informisanje i odnose sa verskim zajednicama Pokrajinske vlade.
Autor je četrdeset knjiga iz istoriografije, istorijske esejistike dokumentarne proze, kratke proze i poezije. Istoriografske teme su mu srpski dobrovoljački pokret u Prvom svetskom ratu, kolonizacija Vojvodine u 20. veku, Srbi u Mađarskoj u 20. veku, istorija Banata i odnos književnog i istorijskog u srpskoj književnosti druge polovine 19. i prve polovine 20. veka.
Predsednik je Saveza udruženja potomaka i poštovalaca srpskih ratnih dobrovoljaca 1912–1918. Živi u Novom Sadu.
Iz Predgovora autora:
“Aleksandrovo je najveće od novih naselja for¬miranih procesom kolonizacije 1921–1941. godine na prostoru Kraljevine Jugoslavije. 1939. godine selo je imalo više od 5.000 stanovnika.
Kolonija Aleksandrovo nastala je kao specifičan spoj ravničara i dinaraca, doseljenih Banaćana i Ličana. Veličina sela, kao i njegov značaj u kolonizacionom procesu, postavili su istraživanje istorije naseljavanja Aleksandrova kao svojevrsnu paradigmu kolonizacije, izvedene između dva svetska rata.
U periodu 2021–2023. godine Aleksandrovo obeležava stogodišnjicu nastanka naselja. Selo nije nastalo „preko noći“; najintenzivnije doseljavanje i gradnja kuća dešavali su se u periodu 1921–1923. godine, ali sve međuratno vreme (1921–1941) trajalo je formiranje novog sela, ratarskih domaćinstava, gradnja javnih zgrada i institucija, oblikovanje javnog i društvenog života novog naselja, modernizacija sela, gradnja novog lokalnog identiteta (Aleksandrovčanin).”
Da podsetimo: Izložba „Strma ravnica“ predstavlja jedan vek života kolonističke populacije na vojvođanskim prostorima i rezultat je terenskog istraživanja u preko 30 mesta širom Vojvodine. Predmeti na postavci mahom su vlasništvo porodica potomaka srpskih ratnih dobrovoljaca i obuhvataju odlikovanja, oružje, dokumenta, narodne nošnje, poljoprivredna radila, građu, alat, pokućstvo i fotografije. Izložba predstavlja kulturno i materijalno nasleđe srpskih dobrovoljaca kolonista iz Velikog rata, a prate je dokumentarni filmovi koji govore o sećanju svedoka okupacije u Drugom svetskom ratu i sudbine dobrovoljačkih porodica, rušenja spomenika Kralja Petra I Karađorđevića, gradnje dobrovoljačkih naselja i pravljenja hrane karakteristične za stari zavičaj kolonista. Autori izložbe su Bogdan Šekarić, muzejski savetnik etnolog, i Dimitrije Mihajlović, kustos istoričar, iz Muzeja Vojvodine.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=“4.4.7″ width=“100%“ max_width=“100%“ custom_padding=“||0px|||“ locked=“off“][et_pb_column type=“4_4″ _builder_version=“4.4.7″][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
